Vervangingstheologie
English
Vervangingstheologie (ook bekend als supersessionisme) leert dat de gemeente Israël heeft vervangen in Gods plan. Aanhangers van vervangingstheologie geloven dat de Joden niet langer Gods uitverkoren volk zijn, en God geen specifieke toekomstplannen voor de natie Israël meer heeft. Onder de verschillende opvattingen over de relatie tussen de gemeente en Israël is dat de gemeente Israël zou hebben vervangen (vervangingstheologie), dat de gemeente een uitbreiding is van Israël (verbondstheologie), of dat de gemeente totaal anders en verschillend is van Israël (dispensationalisme / pre-millennialisme) . Vervangingstheologie leert dat de gemeente de vervanging is voor Israël en dat de vele beloften die in de Bijbel aan Israël worden gedaan, worden vervuld in de christelijke gemeente, niet in Israël. De profetieën in de Schrift betreffende de zegen en het herstel van Israël in het Beloofde Land worden vergeestelijkt of geallegoriseerd in beloften van Gods zegen voor de gemeente. Er zijn problemen met deze visie, zoals het voortbestaan van het Joodse volk door de eeuwen heen en vooral met de heropleving van de moderne staat Israël. Als Israël door God is veroordeeld en er geen toekomst is voor de Joodse natie, hoe verklaren we dan het bovennatuurlijke voortbestaan van het Joodse volk in de afgelopen 2000 jaar ondanks de vele pogingen om hen te vernietigen? Hoe verklaren we waarom en hoe Israël opnieuw als natie verscheen in de 20e eeuw na 1900 jaar niet te hebben bestaan? De opvatting dat Israël en de gemeente verschillend zijn, wordt duidelijk in het Nieuwe Testament onderwezen. Bijbels gesproken is de gemeente verschillend van Israël, en de termen gemeente en Israël mogen nooit door elkaar worden gebruikt of verward. De Schrift leert ons dat de gemeente een geheel nieuwe schepping is die tot stand is gekomen op de dag van Pinksteren en zal blijven bestaan totdat ze bij de opname naar de hemel wordt gebracht (Efeziërs 1: 9-11; 1 Thessalonicenzen 4: 13-17) . De gemeente heeft geen relatie met de vloeken en zegeningen voor Israël. De verbonden, beloften en waarschuwingen van het Mozaïsche verbond waren alleen geldig voor Israël. Israël is tijdelijk opzij gezet in Gods programma gedurende de afgelopen 2000 jaar van verstrooiing (zie Romeinen 11). In tegenstelling tot de vervangingstheologie leert het dispensationalisme dat, na de opname (1 Thessalonicenzen 4: 13-18), God Israël zal herstellen als de primaire focus van Zijn plan. De eerste gebeurtenis op dit moment is de verdrukking (Openbaring hoofdstukken 6–19). De wereld zal worden geoordeeld omdat ze Christus heeft afgewezen, terwijl Israël door de beproevingen van de grote verdrukking wordt voorbereid op de wederkomst van de Messias. Als Christus dan aan het einde van de verdrukking naar de aarde terugkeert, zal Israël gereed zijn om Hem te ontvangen. Het overblijfsel van Israël dat de verdrukking heeft overleefd, zal worden gered en de Heer zal zijn koninkrijk op deze aarde vestigen met Jeruzalem als hoofdstad. Nu Christus als Koning regeert, zal Israël de leidende natie zijn, en vertegenwoordigers van alle naties zullen naar Jeruzalem komen om de Koning - Jezus Christus - te eren en te aanbidden. De gemeente zal met Christus terugkeren en letterlijk duizend jaar met Hem regeren (Openbaring 20:1–5). Zowel het Oude Testament als het Nieuwe Testament ondersteunen een pre-millenniaal / dispensationeel begrip van Gods plan voor Israël. De sterkste ondersteuning voor pre-millennialisme wordt gevonden in de duidelijke leer van Openbaring 20:1-7, waar zes keer staat dat het koninkrijk van Christus 1000 jaar zal duren. Na de verdrukking zal de Heer terugkeren en zijn koninkrijk met de natie Israël vestigen, Christus zal over de hele aarde regeren en Israël zal de leider van de naties zijn. De gelovigen zullen letterlijk duizend jaar met Hem regeren. De gemeente heeft Israël niet vervangen in Gods plan. Hoewel God in deze bedeling van genade Zijn aandacht misschien voornamelijk op de gemeente richt, heeft God Israël niet vergeten en zal Hij op een dag Israël herstellen in Zijn beoogde rol als de natie die Hij heeft uitgekozen (Romeinen 11). Een vorm van vervangingstheologie is de Koninkrijk Nu-leer.
Vervangingstheologie (ook bekend als supersessionisme) leert dat de gemeente Israël heeft vervangen in Gods plan. Aanhangers van vervangingstheologie geloven dat de Joden niet langer Gods uitverkoren volk zijn, en God geen specifieke toekomstplannen voor de natie Israël meer heeft. Onder de verschillende opvattingen over de relatie tussen de gemeente en Israël is dat de gemeente Israël zou hebben vervangen (vervangingstheologie), dat de gemeente een uitbreiding is van Israël (verbondstheologie), of dat de gemeente totaal anders en verschillend is van Israël (dispensationalisme / pre-millennialisme) . Vervangingstheologie leert dat de gemeente de vervanging is voor Israël en dat de vele beloften die in de Bijbel aan Israël worden gedaan, worden vervuld in de christelijke gemeente, niet in Israël. De profetieën in de Schrift betreffende de zegen en het herstel van Israël in het Beloofde Land worden vergeestelijkt of geallegoriseerd in beloften van Gods zegen voor de gemeente. Er zijn problemen met deze visie, zoals het voortbestaan van het Joodse volk door de eeuwen heen en vooral met de heropleving van de moderne staat Israël. Als Israël door God is veroordeeld en er geen toekomst is voor de Joodse natie, hoe verklaren we dan het bovennatuurlijke voortbestaan van het Joodse volk in de afgelopen 2000 jaar ondanks de vele pogingen om hen te vernietigen? Hoe verklaren we waarom en hoe Israël opnieuw als natie verscheen in de 20e eeuw na 1900 jaar niet te hebben bestaan? De opvatting dat Israël en de gemeente verschillend zijn, wordt duidelijk in het Nieuwe Testament onderwezen. Bijbels gesproken is de gemeente verschillend van Israël, en de termen gemeente en Israël mogen nooit door elkaar worden gebruikt of verward. De Schrift leert ons dat de gemeente een geheel nieuwe schepping is die tot stand is gekomen op de dag van Pinksteren en zal blijven bestaan totdat ze bij de opname naar de hemel wordt gebracht (Efeziërs 1: 9-11; 1 Thessalonicenzen 4: 13-17) . De gemeente heeft geen relatie met de vloeken en zegeningen voor Israël. De verbonden, beloften en waarschuwingen van het Mozaïsche verbond waren alleen geldig voor Israël. Israël is tijdelijk opzij gezet in Gods programma gedurende de afgelopen 2000 jaar van verstrooiing (zie Romeinen 11). In tegenstelling tot de vervangingstheologie leert het dispensationalisme dat, na de opname (1 Thessalonicenzen 4: 13-18), God Israël zal herstellen als de primaire focus van Zijn plan. De eerste gebeurtenis op dit moment is de verdrukking (Openbaring hoofdstukken 6–19). De wereld zal worden geoordeeld omdat ze Christus heeft afgewezen, terwijl Israël door de beproevingen van de grote verdrukking wordt voorbereid op de wederkomst van de Messias. Als Christus dan aan het einde van de verdrukking naar de aarde terugkeert, zal Israël gereed zijn om Hem te ontvangen. Het overblijfsel van Israël dat de verdrukking heeft overleefd, zal worden gered en de Heer zal zijn koninkrijk op deze aarde vestigen met Jeruzalem als hoofdstad. Nu Christus als Koning regeert, zal Israël de leidende natie zijn, en vertegenwoordigers van alle naties zullen naar Jeruzalem komen om de Koning - Jezus Christus - te eren en te aanbidden. De gemeente zal met Christus terugkeren en letterlijk duizend jaar met Hem regeren (Openbaring 20:1–5). Zowel het Oude Testament als het Nieuwe Testament ondersteunen een pre-millenniaal / dispensationeel begrip van Gods plan voor Israël. De sterkste ondersteuning voor pre-millennialisme wordt gevonden in de duidelijke leer van Openbaring 20:1-7, waar zes keer staat dat het koninkrijk van Christus 1000 jaar zal duren. Na de verdrukking zal de Heer terugkeren en zijn koninkrijk met de natie Israël vestigen, Christus zal over de hele aarde regeren en Israël zal de leider van de naties zijn. De gelovigen zullen letterlijk duizend jaar met Hem regeren. De gemeente heeft Israël niet vervangen in Gods plan. Hoewel God in deze bedeling van genade Zijn aandacht misschien voornamelijk op de gemeente richt, heeft God Israël niet vergeten en zal Hij op een dag Israël herstellen in Zijn beoogde rol als de natie die Hij heeft uitgekozen (Romeinen 11). Een vorm van vervangingstheologie is de Koninkrijk Nu-leer.