Postmillennialisme is een interpretatie van Openbaring hoofdstuk 20 waarin de tweede komst van Christus plaatsvindt na het "millennium", een gouden eeuw of tijdperk van christelijke welvaart en dominantie. De term omvat verschillende soortgelijke opvattingen over de eindtijd, en staat in contrast met het premillennialisme (de opvatting dat de wederkomst van Christus zal plaatsvinden voorafgaand aan Zijn duizendjarige koninkrijk en dat het duizendjarige koninkrijk een letterlijke regering van 1000 jaar is) en, tot een mindere omvang, amillennialisme (geen letterlijk millennium). Postmillennialisme is het geloof dat Christus terugkeert na een bepaalde periode, maar niet noodzakelijkerwijs een letterlijke 1000 jaar. Degenen die deze mening hebben, interpreteren onvervulde profetieën niet met een normale, letterlijke methode. Ze geloven dat Openbaring 20: 4-6 niet letterlijk moet worden genomen. Ze geloven dat '1000 jaar' gewoon 'een lange periode' betekent. Bovendien geeft het voorvoegsel "post-" in "postmillennialisme" de mening aan dat Christus zal terugkeren nadat christenen (niet Christus Zelf) het koninkrijk op deze aarde hebben gevestigd. Degenen die vasthouden aan het postmillennialisme geloven dat deze wereld steeds beter zal worden - ondanks alle bewijzen van het tegendeel - terwijl de hele wereld uiteindelijk "gekerstend" wordt. Nadat dit is gebeurd, zal Christus terugkeren. Dit is echter niet de kijk op de wereld in de eindtijd die de Schrift presenteert. Uit het boek Openbaring is het gemakkelijk in te zien dat de wereld in die toekomstige tijd een vreselijke plaats zal zijn. Ook beschrijft Paulus in 2 Timoteüs 3: 1-7 de laatste dagen als "verschrikkelijke tijden". Degenen die vasthouden aan het postmillennialisme gebruiken een niet-letterlijke methode om onvervulde profetieën te interpreteren, waarbij ze hun eigen betekenis aan woorden toekennen. Het probleem hierbij is dat wanneer iemand andere betekenissen gaat toekennen aan woorden dan hun normale betekenis, iemand kan besluiten dat een woord of zin alles betekent wat hij wil dat het betekent. Alle objectiviteit met betrekking tot de betekenis van woorden gaat verloren. Wanneer woorden hun betekenis verliezen, stopt de communicatie. Dit is echter niet hoe God bedoeld heeft dat taal en communicatie zijn. God communiceert met ons door Zijn geschreven woord, met objectieve betekenissen voor woorden, zodat ideeën en gedachten kunnen worden gecommuniceerd. Een normale, letterlijke interpretatie van de Schrift verwerpt het postmillennialisme en houdt vast aan een normale interpretatie van de hele Schrift, inclusief onvervulde profetie. We hebben honderden voorbeelden in de Schrift van profetieën die in vervulling gaan. Neem bijvoorbeeld de profetieën over Christus in het Oude Testament. Die profetieën werden letterlijk vervuld. Denk aan de maagdelijke geboorte van Christus (Jesaja 7:14; Mattheüs 1:23). Denk aan Zijn dood voor onze zonden (Jesaja 53: 4-9; 1 Petrus 2:24). Deze profetieën werden letterlijk vervuld, en dat is reden genoeg om aan te nemen dat God in de toekomst letterlijk Zijn Woord zal vervullen. Het postmillennialisme faalt doordat het Bijbelse profetieën subjectief interpreteert en stelt dat het duizendjarig koninkrijk zal worden opgericht door de kerk, niet door Christus zelf.