Amillennialisme is de naam die wordt gegeven aan het geloof dat er geen letterlijke 1000-jarige regering van Christus zal zijn. De mensen die aan dit geloof vasthouden, worden amillennialisten genoemd. Het voorvoegsel 'a-' in amillennialisme betekent 'nee' of 'niet'. Vandaar dat ‘amillennialisme’ ‘geen millennium’ betekent. Dit verschilt van de meest algemeen aanvaarde opvatting die premillennialisme wordt genoemd (de opvatting dat de wederkomst van Christus zal plaatsvinden voorafgaand aan Zijn duizendjarig koninkrijk en dat het duizendjarige koninkrijk een letterlijke regering van 1000 jaar is) en van de minder algemeen aanvaarde opvatting die postmillennialisme wordt genoemd (het geloof dat Christus zal terugkeren nadat christenen, niet Christus zelf, het koninkrijk op deze aarde hebben gevestigd). Om eerlijk te zijn over amillennialisten, geloven ze echter niet dat er helemaal geen millennium is. Ze geloven gewoon niet in een letterlijk millennium - een letterlijke 1000-jarige regering van Christus op aarde. In plaats daarvan geloven ze dat Christus nu op de troon van David zit en dat dit huidige gemeentetijdperk het koninkrijk is waarover Christus regeert. Het lijdt geen twijfel dat Christus nu op een troon zit, maar dit betekent niet dat dit is waar de Bijbel naar verwijst als de troon van David. Het lijdt geen twijfel dat Christus nu regeert, want Hij is God. Toch betekent dit niet dat Hij nu al regeert over het duizendjarige koninkrijk. Om God Zijn beloften aan Israël en Zijn verbond met David te laten houden (2 Samuël 7: 8-16, 23: 5; Psalm 89: 3-4), moet er een letterlijk, fysiek koninkrijk op deze aarde zijn. Hieraan twijfelen is het in twijfel trekken van Gods verlangen en / of vermogen om Zijn beloften na te komen, en dit opent tal van andere theologische problemen. Als God bijvoorbeeld zijn beloften aan Israël zou verzaken na te hebben verkondigd dat die beloften "eeuwig" zullen zijn, hoe kunnen we dan zeker zijn van alles wat Hij belooft, inclusief de beloften van redding aan gelovigen in de Heer Jezus? De enige oplossing is Hem op zijn woord te geloven en te begrijpen dat zijn beloften letterlijk zullen worden vervuld.

Duidelijke Bijbelse aanwijzingen dat het koninkrijk een letterlijk, aards koninkrijk zal zijn, zijn:

1. Christus' voeten zullen daadwerkelijk de Olijfberg raken vóór de oprichting van Zijn koninkrijk (Zacharia 14: 4, 9); 
2. Tijdens het koninkrijk zal de Messias gerechtigheid en oordeel op aarde voltrekken (Jeremia 23: 5-8); 
3. Het koninkrijk wordt beschreven als zijnde onder de hemel (Daniël 7: 13-14, 27); 
4. De profeten voorspelden dramatische aardse veranderingen tijdens het koninkrijk (Handelingen 3:21; Jesaja 35: 1-2, 11: 6-9, 29:18, 65: 20-22; Ezechiël 47: 1-12; Amos 9) : 11-15); en 
5. De chronologische volgorde van de gebeurtenissen in Openbaring geeft het bestaan aan van een aards koninkrijk voorafgaand aan het einde van de wereldgeschiedenis (Openbaring 20). 

De amillennium-visie komt voort uit het gebruik van één interpretatiemethode voor onvervulde profetie en een andere methode voor niet-profetische Schrift en vervulde profetie. Niet-profetische Schrift en vervulde profetie worden letterlijk of normaal geïnterpreteerd. Maar volgens de amillennialist moet onvervulde profetie spiritueel of niet-letterlijk worden geïnterpreteerd. Degenen die vasthouden aan amillennialisme geloven dat een "spirituele" lezing van onvervulde profetieën de normale lezing van de teksten is. Dit heet het gebruik van een dubbele hermeneutiek. (Hermeneutiek is de studie van de principes van interpretatie.) De amillennialist neemt aan dat de meeste of alle onvervulde profetieën in symbolische, figuurlijke, spirituele taal zijn geschreven. Daarom zal de amillennialist verschillende betekenissen toekennen aan die delen van de Schrift in plaats van de normale, contextuele betekenissen van die woorden. Een van de bekende vroege theologen die het amillennialisme ondersteunen, is Augustinus van Hippo (354 - 430 na Chr.). Het probleem met het interpreteren van onvervulde profetieën op deze manier is dat dit een breed scala aan betekenissen mogelijk maakt. Tenzij je de Schrift in de normale zin interpreteert, zal er niet één betekenis zijn. Toch had God, de ultieme auteur van de hele Schrift, één specifieke betekenis in gedachten toen Hij de menselijke auteurs inspireerde om te schrijven. Hoewel er in een Schriftgedeelte veel toepassingen voor het leven kunnen zijn, is er maar één betekenis, en die betekenis is wat God ermee bedoelde. Ook het feit dat vervulde profetie letterlijk werd vervuld, is de beste reden om aan te nemen dat onvervulde profetie ook letterlijk zal worden vervuld. De profetieën over de eerste komst van Christus werden allemaal letterlijk vervuld. Daarom moet ook worden verwacht dat profetieën over de wederkomst van Christus letterlijk in vervulling gaan. Om deze redenen moet een allegorische interpretatie van onvervulde profetie worden verworpen en moet een letterlijke of normale interpretatie van niet-vervulde profetie worden aangenomen. Amillennialisme faalt doordat het inconsistente hermeneutiek gebruikt, namelijk het interpreteren van onvervulde profetieën anders dan vervulde profetieën.